Wil je hier nu echt een einde aan maken maar wil je weten of mijn manier van coachen bij je past?
Plan dan nu een gratis inzichtsessie in van een half uur waarin ik je 3 adviezen geef die je nog niet eerder hebt gehoord.
Jij ziet hoe dingen beter kunnen, dan kun je toch niet je mond houden?
Je baan op kantoor is best leuk, maar jouw voorstellen voor verbetering lijken vaak niet welkom te zijn. Je manager (én je partner ;)) zeggen dat je soms bot overkomt en dat je te hoge eisen stelt. Niet alleen aan jezelf, maar ook aan je collega’s. Maar jij ziet gewoon hoe dingen beter kunnen, dan kun je toch niet je mond houden?
Wel heb je een communicatiecursus gevolgd en probeer je je milder uit te drukken. Je doet echt je best, ook hiervoor! Maar nog steeds reageren collega’s vaak afwijzend op je. Het frustreert je en de twijfel kruipt onder je huid. Je weet ergens wel dat er iets anders speelt, wat niet met een cursusje is op te lossen
Je wilt goed met je collega’s omgaan, maar als iemand de telefoon negeert en jij de boze klant aan de lijn krijgt, voel je je bloed koken. Je voelt de behoefte om je grens aan te geven, maar hoe verwoord je dat zonder dat het fout valt? Maar daarvoor is het al te laat, je kunt je niet meer inhouden. Incasseren lukt je steeds minder goed, je voelt de tranen prikken. 'Kon je nou écht niet even opnemen? Laf hoor, een boze klant aan iemand anders overlaten', flap je er venijnig uit. 'Oeps! Je bedoelt het echt wel goed.
In de dagstart merk je soms dat iets niet klopt. Je brengt het rustig, maar tot je verbazing reageert je collega fel. Je probeert echt te verbeteren, maar het lijkt alsof jij elke keer iets verkeerd doet. De communicatiecursussen helpen niet, want die bitse toon blijft terugkomen. Het lijkt wel buiten jouw bewuste controle om te gebeuren. En natuurlijk weet je: jij draagt een achtergrond van trauma met je mee die niet iedereen heeft. Is dát de diepere laag waar je niet bij kunt komen?
Het lijkt alsof je manager niet om kwaliteit geeft. Collega’s komen weg met matig werk, en als je iets zegt over klanttevredenheid, krijg je het verwijt betweterig te zijn. Gefrustreerd en machteloos verlaat je de vergadering met het gevoel dat het geen zin heeft. Wordt jouw betrokkenheid en inzet dan helemaal niet gezien? Je doet het niet voor jezelf!
Zowel je manager als je man zeggen dat je gas terug moet nemen. Je wéét dat ze gelijk hebben, maar iets in jou blijft doorduwen. Niet om perfect te zijn, maar omdat je voelt dat je móét blijven verbeteren. Wanneer zij zeggen: “Ben je weer bezig om perfect te worden?” voel je teleurstelling, alsof ze niet begrijpen dat dit geen keuze is, maar een noodzaak om verder te komen.
Je weet dat je hard en streng bent, voor jezelf en je omgeving. Maar anders gebeurt er niks! Je baalt dat mensen om je heen, zowel op het werk als thuis, zich eraan ergeren. Elke keer neem je je voor om het anders te gaan doen, maar ondanks al je inspanningen lukt het niet. Je voelt je altijd op je tenen lopen, maar vindt geen rust. Je hebt een steeds grotere hekel aan jezelf. Je wéét dat je met de shit uit je verleden bezig moet, maar je vindt het ook doodeng.
Dan rest de pijnlijke conclusie: Je hebt gefaald in een baan waar je eigenlijk goed in bent. Je realiseert je dat er snel iets moet veranderen. De spanning giert door je lijf en je moppert steeds vaker op jezelf en anderen. Hoe voorkom je dat je jezelf moet gaan zien als een aansteller of zwakkeling die uiteindelijk niet oké is?
De coachsessies voelden als een cadeau aan mijzelf en had ik veel eerder moeten doen. Ik ben zo blij met de inzichten die ik heb gekregen! Ik was mij er nooit bewust van wat de impact was van mijn opvoeding op mijn doen en laten in het werk. Iris wist precies de juiste vragen te stellen en had in no time duidelijk waar mijn belemmeringen zaten. Ik kwam bij Iris als een onzekere perfectionist die amper tijd had voor zichzelf. Nu sta ik stevig in mijn schoenen en is werk nu gewoon werk. Juist als ik het druk heb plan ik iets leuks voor mijzelf in. Het mooiste cadeau vind ik dat mijn gezin mij een leukere partner en moeder zijn gaan vinden. Een aanrader dus!
Voordat ik begon bij Iris keek ik heel negatief naar andere mensen, was altijd bang dat iemand misbruik van me zou maken of tegenwerken. Ik dacht altijd dat het aan de ander lag en had totaal niet door dat mijn onzekerheid, perfectionisme en de mate waarin ik mij de mening van anderen aantrok totaal overtrokken was. Nu ben ik gewoon mijzelf en ga weer met collega’s mee lunchen, laat ik kritiek van mij afglijden als het ongegrond is. Ik heb weer tijd om ’s avonds lekker op de bank te hangen en spring niet meer op om nog snel iets af te maken voor werk. Mensen die mij van vroeger kennen, herkennen mij ook niet meer terug (positief bedoeld). Echt zo fijn!
Iris helpt ambitieuze vrouwen die hun werk niet willen laten beïnvloeden door een heftige gebeurtenis in hun verleden, zodat zij rust en zelfvertrouwen hebben in hun communicatie waardoor effectief hun grenzen kunnen aangeven.
